Bu yazıyı yazarken Mustafa Abinin bunu diyeceğini bilerek... “Hocam ne gerek vardı bu yazıya…”  Mustafa Abi, kara kalemin kâğıttaki şulesi bizlere…  Davranışları mana yüklü ve hayatı dolu dolu yaşamaya çalışan, bir ideal serüvencisi...  Eşyanın özünün özü var, bir de Mustafa Abinin toplumun özünde toplum inşası için çalışması var...  Programlara davet edildiğinde icabet eden… Programı kavrarken, sorularıyla zenginleştirerek yazılarını şekillendiren…  Davranış ve konuşmaları hassas ve titiz… Her ortamda yer almayan ve alamayan biri...  Her zaman der: “Benim işim haber yazmak...” Sırf aydınlanalım diye haber yazma değil, toplumun öz cevherine inme derdinde… Her bir haber sorgulamalar ve detaylar buluşması… Her yazı bir sır, her satır bir mana…  Bir hayat, bir toplum kâşifi Mustafa Abi… Her zaman öğrenmeye açık olan, hayat boyu çabalayan…  Misalen, lise yıllarında kırık matematiği başarıya dönüştüren azmi… Matematikte ilk üçe girmesi ve dahası…  Memleket sevdalısı… Toplumun derdini dert edinebilen nadir bir şahsiyet…  Amacı toplumun yaşadığı kaosların atlatılması...  Bu konularda gerginlik yaşasa da sorunlara çözüm çabasında…  Zaten yazdıkları yaşadığı toplum kültürüne bir çözüm tercümanı… Anı gelişi-güzel yaşamak değil hayata güzellik katma gayreti...  Gayesi eksikliklerin tamamlanabilir olması ve gelecekte neler yapılabilirliği…  Anlatacağı çok konusu olan, yüreği kor ateşte kavrulan toplum sevdalısı...  Ne olursa olsun topluma bir anlam katma çabası, hayata yeni bakış açısı...  Eğitim seviyesi köklü bir aileden alınan geleneksel bir kültür düzeyi… Edep ve adap ile taçlanan bir tarz… Evladı Veysel’iyle bir hatırası…  Baba öğretmen olman lazım idi bizlere...  Harika bir öğreticisin...  Buruk bir kalple dile gelir: “Bir öğretici ve öğreniciyim her daim bu hayatta…” Tek gaye hakiki insan olma çabası... Mustafa Erkar… Hakikat Arayıcısı…