Yüzler eskiyor, anlayışlar eskiyor, hayat eskiyor ve biz eskiyoruz…..  Ama ısrarla ve azimle beklentilerimizden, hayattan ve kibirimizden vazgeçmiyoruz.  Yeni bir nesil geliyor arkadan. Dünyayı farklı okuyan, farklı algılayan, dijital yorumlayan bir nesil. Bizler ise hala eski dogce veya bedford  kamyon gibi hararet yapan motor ile hayata dair okumalarımızı ve şartlarımızı onlara kabul ettirmeye çalışıyoruz. Öyle bir durum ki başkalarına nefes aldırmıyoruz, sıkı sıkıya hayata sarılıyoruz ve her yerde, her zaman, her şeyin hakimi olmaya çalışıyoruz.  Hükmetmeyi o kadar seviyoruz ki, bizden olmayanların bile nasıl düşünmesi ve hareket etmesi gerektiği dayatmasını yapıyoruz.  Sanki başkalarının bu diyarda söz hakkı ve yaşam modeli yokmuş gibi. Tektipleştiriyoruz her şeyi. Her şey bize benzemeli diyoruz. Halbuki bizi yaratan “farklılıklar benim ayetimdir” buyuruyor. Biz bu fıtri anlayışa aykırı bir tavır alıyoruz. Nefsimizin kibrine yeniliyoruz.  Sanki başkaları yapamayacak, başaramayacak gibi hareket ediyoruz. Halbuki hayata yeni başladığımızda bizden öncekilerde şimdi ki bizler gibi onlarda hayata ve yaşama sıkı sıkıya bağlıydı. Fakat sosyolojik ve biyolojik olarak hayatı bize devir etmek zorunda kaldılar.  Dünyadaki bütün işler bitmeyecek ve dünyada bütün işler yarım kalır/kalacak. Bu sebeple mezarlar vazgeçilmez insanlarla doludur. Papyonlu takım giyip sol cebimize mendil takmamıza gerek yok. Bu dünyada papyonlu takım giyip sol cebine mendil takanların mezarları ile doludur. Fazla da kendimize o kadar bulunmaz hint kumaşı muamelesi yapmayalım. Herkes gibi yaşayıp gidelim işte. Dünyada tek değişmeyen gerçek değişimdir. İsteseniz de istemesiniz de hayatın gerçekleri ve anlayışları değişmektedir.  Ölümsüzleşmek istiyorsanız ahlaklı ve adaletli olun. Bu sizi gök kubbe altında ölümsüzleştirir. Hayatta kendinden çokça bahsettiren insanların ortak özelliği; ahlaklı ve adaletli oluşlarıdır.  Günü birlik sığ düşüncelerle, kapalı devre anlayışlarla uyanıklık yapmaya kalkmayın, insanların neyin ne olduğunu görüyor ve biliyor. Toplum unutur diyorsunuz ama bu toplum her şeyi her zaman kayıt eden bir hafızası var ve vakti saati geldiğinde bu kayıt ettiklerini önünüze koyar.  Uyanıklık yapıp başkalarının iyi niyeti ve emeği üzerinden sınıf atlayanlar hüsrandadır. Çünkü bu dünyada ömür gittikçe tükeniyor ve farkında olmadan herkes eskiyor.  Eskiyorsunuz, Eskiyorlar, Eskiyoruz, Eskidik………