Hasan Ammar çarşısından Sok-ıl Dil’el’ine giderken rahmetli A.Latif Erdolu (Beyt Anfis), Kemal Erdolu Hacı Behi İl Paşavat, Hacı Mıhe il Taşiyyat ve buna benzer amcalarımızın köşede ki dükkanları ve orada Ğrbel (un,bulgur,buğday için yapılan elekleri) üreten kalfa ve çırakları vardı. Yaz aylarında civar köylerden ve beldelerden gelen siparişleri yetiştirmek için kalfa ve ustaları yoğun bir çalışma içinde olurlardı. Küçük küçük çivileri önce ağızlarına alıp, yuvarlak tahta üstüne çekilen tel örgü ve örgünün yerleştirilmesinden sonra ağızdaki çivi ile tutturulup ve şekil şemale kavuşturulduktan sonra ağızdaki çiviler tek tek tahtalara vurularak ğrbeller (elek) üretilirdi. Bir ustalık marifeti ve ince bir işçilik ile üretim yapılırdı. Tabi yapılan ğrbellerin (eleklerin) farklı versiyonları olurdu. Kimi ğrbel sadece un elemek içindi. Kimi ğrbellerde bulgur ve bulgurluk pilavlar için yapılırdı. Bazıları da sadece nohut elemek için yapılan ğrbelleriydi. Bu sebeple her bir ğrbel’le kullanılan elek malzemesi farklıydı. Un ğrbellerinin elek kısmı daha ince ve sık malzemeden yapılırdı. Buğdayın daha bir iriydi un ğrbellerine göre. İş bitirildikten sonra un grubu ayrı, buğday grubu ayrı, bulgur grubu ayrı olacak şekilde; ğrbeller grup grup tasnif edilerek on’lu, yirmili şekilde tahta ile çakılıp tutturulup sipariş bölgelerine gönderilirdi. Her yaz mevsiminde Sok-ıl Dil’elinden Sok-ul Ğrbeline geçişte ahenkle gelen çekiç sesleriyle üretilen ğrbellere şahit olunurdu. Vefat eden usta ve kalfalara Allah’tan rahmet, hayatta olanlara sıhhat afiyet diliyoruz.