Babanın tanımını yaparken onu bir öğretmen, bir eğitmen, her şeyi bilen, ekonomik güç sağlayan ve hatta ailenin geçiminde baskın rol oynayan en önemli şahsiyetlerden biri olarak tanımlayabiliriz...   Okuduğumuz şiirlerde, dinlediğimiz şarkılarda baba, koca bir çınar ya da yüce bir dağ olarak karşımıza çıkar. Çınar ağacı ömrü uzun ve heybetlidir. Dağ ise güçtür, kuvvettir, dayanaktır. Babalar gözümüzde hep öyledir. Her zaman yaslandığımız dağ, gölgelendiğimiz çınardır. Baba, çocuğun gözünde her zaman koruyucu ve kollayıcı bir güçtür. Babanın ahlaki yapısı, kişiliği ve dik duruşu çocuğun ileriki yaşlarda nasıl bir yetişkin olacağını şekillendiren önemli bir etkendir. Babalar erkek çocukların ilk kahramanı, kız çocuklarının  ilk aşkıdır. Belirli bir yaşa kadar baba çocuğun gözünde kuvvetlidir, heybetlidir, danışma merkezidir, her şeyi bilen, her şeye gücü yeten ve her şeyin üstesinden gelendir.  Dedim ya baba koca bir çınar, yüce bir dağdır.   Baba her zaman düşüncelidir, kaygılıdır. Baba hep koşar, onun için yorgunluk ikinci hatta kimilerine göre üçüncü plandadır. Babalarda her zaman gelecek kaygısı vardır. Durmadan bir hazırlık içerisindedir. Hayat onun sırtında koca bir yüktür. Babaların omuzları diktir ama gerçek manada eziktir. En büyük gülüşleri tebessümdür. Göz yaşları tersine aktığı için görünürde hep kurudur.  Babaların yürekleri buruktur ama zahirde hep mutludur.   Baba öğretmendir dedik, eğitmendir dedik ve hatta her şeyi bilendir dedik. Gerçek manada her baba öyledir ve öyle olmalıdır. Babaların yüreği geniş olmalıdır. Çünkü baba olmak büyük bir sorumluluktur hatta çoğu zaman büyük bir vebaldir. İyi bir baba çocuklarına en yakın olandır. İyi bir baba zamanının en büyük kısmını çocuğuna ayırandır. İyi bir baba çocuğuyla hasbihal içinde olandır. İyi bir baba çocuğuyla hoş ve keyifli zaman geçirebilendir. Bu formülün dışında kalan babalar, geç olmadan  kesinlikle kendilerini sorgulamalı ve gerçek manada baba olmalıdır.   Çocuk belirli bir yaşa geldikten sonra zihnine 'Bende bilirim!' algısı yerleşir. Hatta çoğu zaman babadan habersiz belirli kararlar almaya başlar. Belki de bu kararları alırken baba kavramı onun için bir engel teşkil eder. Baba, çoğu zaman çocuğun üzerinde baskın bir rol olarak görünür. Oysa babalar baskın değildir. Çocuk, 'Babam da her şeye karışıyor' der ve gün gelir baba hayattan göçüp gidince o zaman hayatın gerçek manasını anlar. Babanın doldurduğu boşluğa yüz üstü düşer ve o güne kadar gücü kimden aldığını anlar.   Baba olmak dedik ve bu durumu çeşitli ifadelerle dilimizin döndüğünce açıklamaya çalıştık. İyi bir baba tanımını yaparken çocuğuna sahiplenen, arka çıkan, destek olan, ihtiyacı olduğunda yanında durandır dedik. Başka bir deyişle iyi bir baba annenin erkek versiyonudur ifadesini kullandık. Baba demek güç, kuvvet, güvendir dedik. Güven duygusu aile için çok önemli olduğunu söyledik. Baba, çocuklarıyla iletişim halinde olmalıdır. Onlara zaman ayırmalı, her zaman onları dinlemelidir. Hayatı onlarla paylaşmalı ve hatta onlarla çok yaşanmışları olmalıdır. Gerektiği zaman çocuğun neden olduğu eksiklik ve hataları hoşgörüsü ile örtebilmelidir. İşte o zaman baba çocuğun gözünde yüce bir dağ, asırlık çınardır.   Siz siz olun hayatınızda var olan bu dağa iyi yaslanın, bu çınarın gölgesinden iyi faydalanın. Gün gelir ne dağ kalır, ne çınar. Hepsi kalır hayatınızda bir hayal... Her ay tutulması, bana babamın yokluğunu hatırlatır Gece aysız, mecnun leylasız, ben babasız olamadık. Olsak bile; tıpkı o karanlık gece gibi hep eksik kaldık...